Z pewnością żaden z dłużników nie chce doprowadzić do sytuacji, gdy jego zobowiązaniem zainteresuje się komornik, a sprawa trafi do sądu. Wierzyciel może bowiem na takiej drodze dochodzić swoich roszczeń. Jeśli jednak tak się stanie, a wymiar sprawiedliwości wyda niekorzystne dla osoby zadłużonej orzeczenie, odpowiada ona całym swoim majątkiem. Okazuje się jednak, że działania komornika ograniczone są określonymi przepisami prawa. Gdzie przebiega granica, ile może zająć komornik i jak wygląda sytuacja osób, które zarabiają niewielkie pieniądze lub pobierają emeryturę?
Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, który działa przy sądzie rejonowym. Do jego zadań należy wykonywanie rozstrzygnięć sądu o roszczeniach cywilnych w drodze przymusu egzekucyjnego. Musi przy tym kierować się konkretnymi przepisami prawnymi, które umieszczono w szczególności w kodeksie postępowania cywilnego czy ustawie o komornikach sądowych i egzekucji. Za swoje działanie odpowiada on przez prezesem właściwego sądu rejonowego.
Czym są limity komornicze?
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że komornik ma uprawnienia do zajęcia środków pochodzących z wszelkich źródeł. Nie ważne więc czy dłużnik prowadzi własną działalność gospodarczą, pracuje na umowie etatowej czy też osiąga korzyści np. z praw autorskich. Wszystkie dochody mogą podlegać egzekucji, oczywiście w ramach postanowień sądu i w granicach prawa. Z tymi ostatnimi ściśle związane są tzw. limity. W praktyce oznacza to, że urzędnik może zająć jedynie część środków. Obowiązuje go bowiem górna kwota zajęcia, a także suma wolna od egzekucji. W tym kontekście wszystko zależy od tego, skąd dokładnie pochodzi dochód osoby zadłużonej.
Podstawa egzekucji
Aby działania komornika były w pełni zasadne i przede wszystkim legalne musi on posiadać tytuł wykonawczy egzekucji wydany przez sąd na podstawie wcześniejszego orzeczenia. Organ ten bada całą sprawę, wysłuchuje zarówno wierzyciela, jak i dłużnika. Po zamknięciu przewodu sądowego zapada orzeczenie, które jest w pewnym sensie instrukcją, ale i zielonym światłem dla komornika. Prócz wynagrodzenia urzędnik jest uprawniony do zajęcia rachunków bankowych, akcji czy udziałów w spółkach, może ponadto sięgnąć po samochód, sprzęt RTV, meble, a w ostateczności – gdy dług jest na tyle duży – po nieruchomości takie jak działka, garaż, dom albo mieszkanie.
Zajęcie komornicze a etat
Najpopularniejszym stosunkiem pracy w naszym kraju jest umowa o pracę, zwana potocznie etatową. Dłużnicy zatrudnieni na takich zasadach nie muszą obawiać się, że komornik zabierze ich całą pensję. Przepisy dokładnie określają, że urzędnik może sięgnąć po maksymalnie 50% wynagrodzenia, chyba że chodzi o zobowiązania alimentacyjne. W drugim przypadku bowiem zajęcie wynosi góra 60% pensji. W dobrym położeniu są dłużnicy zarabiający najniższą krajową. Od 1 marca 2017 roku zachowują oni całą kwotę.
Umowy cywilnoprawne
W o wiele bardziej skomplikowanej sytuacji są osoby zatrudnione na umowach cywilnoprawnych, czyli o dzieło lub zlecenie. Normy nie przewidują w tych okolicznościach żadnych limitów ani kwot wolnych od zajęcia. W praktycznym wymiarze oznacza to więc tyle, że komornik może sięgnąć po całe wynagrodzenie, nawet w przypadku dużych zarobków. Ogranicza go w tym obszarze wyłącznie wysokość całego zadłużenia, nie może bowiem sięgnąć po więcej środków niż wykazano w orzeczeniu sądu w sprawie egzekucji.
Zajęcie emerytury
Co z osobami pobierającymi co miesiąc rentę, emeryturę lub tego typu świadczenia? Nowelizacja ustawy z roku 2016 wprowadza spore ulgi dla tej grupy dłużników. Kwota wolna od zajęcia komorniczego wynosi w takim przypadku aż 75% minimalnej emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Przed zmianami limit wynosił 50%. Co ważne, tego typu zasady dotyczą także świadczeń uzyskiwanych w ramach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Blokada konta w banku
Jednym z uprawnień komornika, prócz zajęcia fizycznych przedmiotów lub gotówki, jest sięgnięcie po oszczędności lub wynagrodzenie znajdujące się na rachunku bankowych dłużnika. W myśl aktualnych przepisów, komornik może zająć maksymalnie 1500 zł brutto miesięcznie, niezależnie od tego, z jakich źródeł pochodzą. Mowa nie tylko o kontach osobistych, ale i rachunkach oszczędnościowych oraz lokatach. Takie uregulowania prawne są podyktowane koniecznością zapewnienia osobie zadłużonej minimum egzystencji. Dzięki środkom na koncie będzie mogła ona spłacić choć częściowo wszelkie zobowiązania oraz prowadzić codzienne życie.
Warto znać limity
Kwestia zajęć komorniczych jest niezwykle ciekawa, ale i zmienna. Prawodawca co rusz dostosowuje przepisy do nowej rzeczywistości ekonomicznej. Zmieniają się one niemal co roku, wraz ze wzrostem wysokości pensji minimalnej oraz emerytur. Warto więc co jakiś czas zapoznać się z obecnymi normami. Najlepszą metodą na to, aby nie musieć tego robić, jest regularny zwrot wszelkich należności, pilnowanie terminu i zaciąganie tylko takich zobowiązań, które będziemy później w stanie spłacić.
Zostaw komentarz